Napisanie listu, wysłanie tweeta, podpisanie petycji. Na pewno nie uda Ci się zmienić świata tak niewielkim gestem. A właśnie, że się da!
Co roku miliony ludzi takich jak Ty zmienia życie 10 osób, których prawa człowieka zostały pogwałcone. Chwila Twojego czasu: napisanie listu, wysłanie tweeta, zmieniła cały świat ludzi, których wspieraliśmy w ramach poprzednich edycji Maratonu Pisania Listów. Poznaj historie niektórych z nich.
Aleksandra Skoczylenko, rosyjska aktywistka antywojenna, w kwietniu 2022 roku została umieszczona w areszcie tymczasowym za zastąpienie etykiet z cenami w petersburskim supermarkecie antywojennymi wiadomościami o zbrodniach wojennych popełnionych przez rosyjskie wojska w ukraińskim Mariupolu. W 2023 roku została uznana za winną „świadomego rozpowszechniania fałszywych informacji o rosyjskich siłach zbrojnych” i skazana na siedem lat kolonii karnej. W ramach Maratonu Pisania Listów 2022 podjęliśmy ponad 594 tys. akcji w jej obronie. Dzięki naszym wspólnym działaniom Aleksandra jest dziś wolna. 1 sierpnia 2024 roku została zwolniona z kolonii karnej.
Rita Karasartova jest obrończynią praw człowieka i ekspertką w dziedzinie zarządzania obywatelskiego z Kirgistanu. Ponad dekadę swojego życia poświęciła na udzielanie indywidualnych porad prawnych. Pomagała osobom, których prawa zostały naruszone przez skorumpowany i niesprawiedliwy system prawny. W październiku 2022 roku Rita została aresztowana za wyrażenie sprzeciwu wobec nowej umowy granicznej, która przekazała Uzbekistanowi kontrolę nad zbiornikiem wody słodkiej – cennego zasobu w regionie. Za swój sprzeciw została oskarżona o próbę „siłowego obalenia rządu”, za co groziło jej do 15 lat pozbawienia wolności. W ramach Maratonu Pisania Listów 2023 napisaliśmy w jej obronie ponad 405 tys. listów i innych wiadomości na całym świecie. Połączyliśmy siły i udało się! 14 czerwca 2024 roku Rita została uniewinniona od stawianych jej zarzutów.
We wrześniu 2019 roku Mohamed Baker, prawnik działający na rzecz ochrony praw człowieka w Egipcie, został aresztowany w budynku prokuratury, gdzie miał bronić niesłusznie pozbawionego wolności działacza Alaa Abdela Fattaha. Mohamed spędził w areszcie dwa lata bez postawionych zarzutów, a następnie został oskarżony o „rozpowszechnianie fałszywych wiadomości”. Przetrzymywano go w więzieniu o zaostrzonym rygorze, w okrutnych warunkach. W ramach Maratonu Pisania Listów 2021 zebraliśmy ponad 311 tys. apeli, podpisów i listów na rzecz jego uwolnienia. Międzynarodowa presja przyniosła skutek i 19 lipca 2023 roku Mohamed został ułaskawiony.
Joanah Mamombe, Netsai Marova i Cecillia Chimbiri zostały uprowadzone w maju 2020 roku po prowadzeniu antyrządowego protestu w Zimbabwe. Były bite, poniżane i napastowane seksualnie. Gdy ich męki dobiegły końca, kobiety zostały oskarżone o przestępstwa związane z protestem oraz o upozorowanie własnego porwania. Podczas Maratonu Pisania Listów 2022 na całym świecie podjęto łącznie ponad 510 tys. akcji w ich obronie. 4 lipca 2023 roku Joanah i Cecillia zostały uznane za niewinne sfabrykowania własnego uprowadzenia. Netsai, która przebywa poza krajem, nadal pozostaje oskarżona o upozorowanie swojej męki. Całej trójce wciąż grozi więzienie za protestowanie podczas pandemii Covid-19. Ich oprawcy nadal nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności za swoje czyny. Walka nie dobiegła końca. Joanah, Cecillia i Netsai potrzebują naszego wsparcia i solidarności.
Yasaman Aryani zdecydowała się przeciwstawić irańskiemu prawu dotyczącemu przymusowego „zasłaniania” (noszenia hidżabu). W 2019 roku w Międzynarodowy Dzień Kobiet Yasaman, odważnie odsłaniając włosy, rozdawała pasażerkom pociągu białe kwiaty. Film o jej akcie buntu stał się popularny w Internecie, co skłoniło władze Iranu do jej aresztowania. Yasaman została skazana na szokującą karę 16 lat więzienia. W ramach Maratonu Pisania Listów 2019 w jej obronie podjęto ponad 1,240,000 akcji. Na efekty naszych działań i apeli Yasaman czekała cztery lata. Dzięki naszemu uporowi i wierze w lepsze jutro 15 lutego 2023 roku Yasaman odzyskała wolność. Zmiana jest możliwa. Musimy jedynie wytrwale o nią walczyć.
Bernardo Caal Xol z Gwatemali przez ponad cztery lata był niesłusznie więziony za obronę środowiska oraz praw swojej społeczności Kekchi, rdzennego plemienia Majów, dotkniętych budową projektu hydroelektrycznego na świętej rzece Cahabón w regionie Alta Verapaz w północnej Gwatemali. Pomimo braku dowodów wykazujących jego winę, 9 listopada 2018 roku Bernardo skazano na 7 lat i 4 miesiące więzienia za „przestępstwa ciężkiego rozboju”, których nie popełnił. W ramach Maratonu Pisania Listów 2021 w jego obronie podjęto ponad 511 tys. akcji na całym świecie. 24 marca 2022 roku Bernardo został zwolniony z zakładu karnego w Cobán. To wspaniała wiadomość dla niego, jego rodziny i całej rdzennej społeczności Kekchi w Gwatemali.
Nassima al-Sada, aktywistka i matka trójki dzieci, od wielu lat działa na rzecz praw obywatelskich, praw kobiet oraz praw mniejszości szyickiej w Arabii Saudyjskiej. W lipcu 2018 roku została aresztowana za pokojową obronę wyznawanych przez siebie wartości. Czekała na proces do czerwca 2019 roku. Podczas pobytu w więzieniu przez niemal rok przebywała w izolatce, była bita przez strażników, a także pozbawiono jej możliwości kontaktowania się z osobami z zewnątrz, w tym z prawnikiem. Dzięki kampanii, podczas której napisano 777 611 listów, tweetów i innych wiadomości, 27 czerwca 2021 roku Nassima odzyskała wolność i wróciła do rodziny oraz przyjaciół.
W kwietniu 2018 roku pracownik organizacji pozarządowej i obrońca praw człowieka Germain Rukuki został uznany za winnego szeregu sfałszowanych zarzutów, w tym buntu i stwarzania zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa. Skazano go na 32 lata więzienia w Burundi. Nie miał możliwości zobaczyć swojego najmłodszego dziecka, które przyszło na świat kilka tygodni po jego aresztowaniu. Jego rodzina wyjechała z kraju w obawie przed represjami. Germain odzyskał wolność 30 czerwca 2021 roku. W lutym 2022 roku, po niemal czterech latach rozłąki, zjednoczył się z bliskimi. Przyczyniły się do tego działania prawie 400 tysięcy osób, które wsparły kampanię na rzecz jego uwolnienia.
Dwie przyjaciółki, Popi Qwabe i Bongeka Phungula, zostały zamordowane w maju 2017 roku. Jeszcze do niedawna cierpienie ich rodzin potęgowały nieprawidłowości i opóźnienia w policyjnym śledztwie. 8 marca 2021 roku, po otrzymaniu petycji podpisanej przez ponad 341 tysięcy osób, śledztwo w sprawie ich morderstwa zostało wznowione. Po jego zakończeniu sprawę przekazano południowoafrykańskiemu Krajowemu Urzędowi Śledczemu. Siostra Popi, Thembelihle, powiedziała, że jest dobrej myśli i że w końcu ma poczucie, że zmiana jest możliwa.
Khaled Drareni spędził w więzieniu 11 miesięcy. W swoim kraju stał się symbolem walki o wolność mediów, tak bardzo potrzebnej w Algierii. Khaled został aresztowany w marcu 2020 roku, kiedy jako dziennikarz relacjonował przebieg pokojowej demonstracji. Został oskarżony o podburzanie nieuzbrojonego tłumu i działanie na szkodę integralności terytorialnej państwa. Skazano go na trzy lata więzienia tylko dlatego, że wykonywał swoją pracę. Nagłośnienie jego sprawy i masowa mobilizacja aktywistów i aktywistek przyczyniły się do tego, że Khaleda wypuszczono z więzienia 18 lutego 2021 roku. Nadal grożą mu zarzuty. Nie ustaniemy w wysiłkach, póki nie zostaną wycofane.
W 2019 roku aktywista i poeta Paing Phyo Min został aresztowany po tym, jak podczas swojego wystąpienia skrytykował wojsko w Mjanmie. Zarzuty wobec niego obejmowały m.in. „podżeganie” – władze twierdziły, że jego wystąpienie zachęcało żołnierzy do porzucenia swoich obowiązków. Paing Pho Min został skazany na 6 lat pozbawienia wolności. W ramach Maratonu Pisania Listów 2020 w jego obronie zebrano ponad 300 tysięcy listów. Kilka miesięcy później, 17 kwietnia 2021 roku, Paing Phyo Min został zwolniony z więzienia.
Wobec 18 studentów i studentek oraz jednego wykładowcy z Bliskowschodniego Uniwersytetu Technicznego w Ankarze w Turcji przez ponad dwa lata toczył się proces za udział w pokojowej demonstracji przeciwko zakazowi zorganizowania marszu równości na ich uczelni. Demonstrującym groziło do 3 lat pozbawienia wolności. 8 października 2021 roku zostali uniewinnieni z prawie wszystkich zarzutów. W ramach Maratonu Pisania Listów 2021 w ich obronie podjęto ponad 445 tys. akcji. Dwójka studentów – Melike Balkan i Özgür Gür – założyli własną organizację pozarządową i prowadzą kampanie na rzecz praw młodzieży LGBTI w Turcji.
W 2005 roku 16-letni Moses Akatugba został oskarżony o kradzież trzech telefonów komórkowych. Był torturowany przez policję i zmuszony do przyznania się do winy. Został skazany na śmierć. 28 maja 2015 roku, po przekazaniu ponad 800 tys. wiadomości do Prokuratora Generalnego Nigerii, Moses został ułaskawiony. Kiedy w końcu opuścił więzienie, wyraził swoją wdzięczność wszystkim, którzy się za nim wstawili: „Chcę was zapewnić, że wysiłek, który włożyliście w uwolnienie mnie, nie pójdzie na marne. Obiecuję, że zostanę aktywistą praw człowieka i będę walczył o innych”.
Młodzi ludzie z Grassy Narrows First Nation w północno-zachodnim Ontario w Kanadzie walczą o zdrową przyszłość dla siebie i swoich bliskich. Pięćdziesiąt lat temu celulozownia położona w górze rzeki wypuściła około 10 ton rtęci do systemu rzecznego. Zdarzenie to miało fatalne skutki dla żyjącego tam plemienia Anishinaabe, które tradycyjnie trudni się rybołówstwem. Poziom rtęci w rybach z Grassy Narrows ma tragiczny wpływ na zdrowie kolejnych pokoleń. Przez prawie pięć dekad władze federalne i lokalne nie ujawniały najważniejszych informacji dotyczących stanu zdrowia populacji Grassy Narrows, odmawiały oczyszczenia rzek, nie organizowały specjalistycznej opieki zdrowotnej, a nawet negowały, że istniało niebezpieczeństwo zatrucia rtęcią. Najnowsze badania ekspertów wykazały, że zatrucie rtęcią spowodowało jeden z najgorszych kryzysów sanitarno-epidemiologicznych w Kanadzie, a młode osoby były nim szczególnie dotknięte. 2 kwietnia 2020 roku rząd Kanady podpisał umowę o wartości 19,5 miliona dolarów na budowę domu opieki dla potrzebujących osób z Grassy Narrows.
15-letni Magai Matiop Ngong był uczniem, gdy 14 listopada 2017 roku skazano go na karę śmierci za morderstwo, które – jak tłumaczył sędziemu – było wypadkiem. Magai nie miał prawnika ani w chwili aresztowania, ani podczas swojego pierwszego procesu. Sędzia powiedział mu, że może złożyć apelację i prosić o uchylenie wyroku śmierci. W lipcu 2020 roku wyrok śmierci Magaia został uchylony i bohater Maratonu Pisania Listów 2019 został zabrany z celi śmierci. Sąd Apelacyjny wziął pod uwagę fakt, że w momencie popełniania przestępstwa Magai był niepełnoletni. W ramach Maratonu Pisania Listów w jego obronie podjęto ponad 765 tys. akcji na całym świecie. Magai opuścił więzienie 22 marca 2022 roku.